بررسی پردازنده های اینتل زئون

Intel Xeon Processors review

Xeon یک نام تجاری از میکروپروسسورهای x86 است که توسط اینتل طراحی و ساخته و به بازار عرضه شده است و برای استفاده در ایستگاه های کاری ، سرورها و … تعبیه شده است.

پردازنده های xeon در ژوئن سال 1998 به بازار معرفی شد که مبتنی بر معماری مشابه CPU های معمولی دسکتاپ هستند ، اما دارای برخی از ویژگی های پیشرفته مانند پشتیبانی از حافظه ECC ، تعداد هسته بالاتر ، پشتیبانی از مقادیر بیشتر RAM ، حافظه کش بزرگتر و موارد دیگر دارای تفاوت های قابل توجهی هستند.

برخی کاستی هایی که باعث می شوند پردازنده های Xeon برای اکثر رایانه های رومیزی مناسب نباشد ، نرخ clock پایین آنها می باشد. (از آنجا که سرورها وظایف بیشتری را به صورت موازی نسبت به دسکتاپ ها انجام می دهند ، تعداد هسته ها نسبت به نرخ clock از اهمیت بیشتری برخوردار است) ، همچنین عدم وجود GPU یکپارچه و عدم پشتیبانی از اورکلاک از دیگر کاستی های پردازنده های xeon برای دسکتاپ می باشد.

با وجود این معایب ، پردازنده های Xeon همواره محبوبیت زیادی در بین برخی از کاربران رومیزی (طراحان و ادیتورهای ویدئویی) داشته است ، که به دلیل پتانسیل شمارش بالاتر هسته و نسبت عملکرد بالاتر در مقابل پردازنده های Core i7 از نظر قدرت محاسباتی کل می باشد.

از آنجا که بیشتر CPU های Intel Xeon فاقد GPU یکپارچه هستند ، سیستم های ساخته شده با آن پردازنده ها در صورت نیاز به خروجی مانیتور به کارت گرافیک مجزا یا GPU مجزا احتیاج دارند.

برند Xeon در طی چندین نسل از پردازنده های IA-32 و x86-64 حفظ شده است. مدل های قدیمی تر monkey Xeon را به انتهای نام پردازنده رومیزی مربوطه خود اضافه می کردند ، اما مدل های جدیدتر نام Xeon را به تنهایی استفاده می کنند. CPU های Xeon علاوه بر قابلیت های پردازش چندگانه ، حافظه نهان ( کَش ) بیشتری نسبت به همتایان دسکتاپ خود دارند.

برخی از تفاوت های پردازنده های xeon با دسکتاپ :

1. امکان استفاده از تعداد بیشتر پردازنده بصورت همزمان کنار هم : پردازنده های Xeon از (QPI (The Intel QuickPath Interconnect دوم برای بکارگیری در مادربرد های دارای دو سوکت و چهار سوکت پردازنده (Dual and Quad Socket) بهره می‌برند.
   
   
2. بازدهی بیشتر : پردازنده های Xeon از تکنولوژی Intel Direct IO و Integrated IO پشتیبانی می‌کند اما سری Core i و دسکتاپ خیر (این تکنولوژی باعث افزایش بازدهی پردازنده می‌شود)
   
   
3. دارای حافظه کش بالاتر : پردازنده های Xeon تا چند برابر بیشتر از حافظه Cache نسبت به پردازنده های معمولی و پیشرفته Desktop پشتیبانی می‌کنند.
   
   
4. تصحیح خطا یا ECC : پردازنده های Xeon از ECC Memory و یا سیستم تصحیح خطا در پردازش حافظه پشتیبانی می‌کنند.
   
   
5. پشتیبانی از ظرفیت بسیار بالای حافظه رم : پردازنده های Xeon کنونی تا حدود ۳ تا 6 ترابایت از حافظه رم پشتیبانی می‌کنند اما پردازنده های دسکتاپ نهایتا تا ۶۴ گیگابایت.
   
   
6. پشتیبانی از تعداد بیشتر رم : پردازنده های Xeon از تعداد بیشتر کانال نصب حافظه (Memory Slots) نسبت به پردازنده های دسکتاپ پشتیبانی می‌کنند.
   
   
7. دارای مقدار زیاد کش سطح سوم (L3 cache) : مؤلفه‌های کش در واقع حافظه های اندکی با سرعت بسیار زیاد هستند که پردازنده‌ها برای تسهیل فرآیند پردازشی برخی از برنامه‌ها و نرم افزارها از آن استفاده می‌کنند، نسبت به سایر محصولات اکثر پردازنده های Xeon بسته به نوع مدل از میزان L3 cache زیادی تقریبا ۱۵ الی ۵۵ مگابایت بهره می‌برند، این مقدار تقریبا چند برابر قدرتمندترین پردازنده های سری Core می‌باشد و دلیل اصلی پتانسیل پردازشی بهتر در اکثر سیستم های WorkStation تا حدودی به این مؤلفه ارتباط پیدا می‌کند.
   
   
8. پشتیبانی از ECC RAM : حافظه های اصلی Error Checking and Correction یا به اختصار ECC اکثر خطاهای ایجاد شده در مسیر داده‌ها را قبل از رخ دادن شناسایی و برطرف می‌کنند و منجر به خروجی داده‌های محاسباتی با بیشترین دقت و کمترین اشتباه خواهند شد. این مزیت اکثر کرش‌ها و خطا‌های سیستمی را محدود می‌کنند و عملکرد کلی با ثباتی را زمینه سازی خواهند کرد.
   
   
9. طول عمر بیشتر: تمام پردازنده های سری Xeon برای کار در شرایط پردازشی سخت و مداوم طراحی شده اند و از این نظر برتری قابل توجهی نسبت به همتاهای Core i7 دارند، برای بخش های تجاری که به دنبال محصولاتی با دوام و اطمینان بیشتر هستند قطعا سری Xeon انتخاب آشکاری خواهد بود.
   
   
10. بهره‌مندی از فناوری Hyper threading : تمام پردازنده های Xeon حتی محصولات که در رده پایین‌ترین قیمت قرار می‌گیرند از فناوری Hyper threading برای تسریع دستورات پردازشی پشتیبانی می‌کنند، این در حالی هست که در سری پردازنده های Core تنها محصول پرچمدار Core i7 از این ویژگی استفاده می‌کند و نسبت به پردازنده Core i5 با مشخصات سخت افزاری تقریبا مشابه اختلاف قیمتی قابل توجهی را شامل می‌شوند.